Je kunt op zo veel verschillende manieren bevallen, en heel veel verschillende houdinge kiezen om in te bevallen. Hieronder een aantal moeders aan het woord over hun ervaring tijdens de bevalling. Wil jij jouw ervaring delen? Mail ons deze, dan plaatsen jouw ervarig erbij!
Gelukkig kun je ook lezen op www.deverloskundige.nl naar ervaringsverhalen.
Wat is bewegingsvrijheid?
Badbevalling
Op handen en knieën bevallen
Hoe moeilijk kan bevallen zijn?!
Na mijn eerste, niet zo heel succesvolle bevalling, was ik tot de conclusie gekomen dat ik een aantal dingen tijdens mijn tweede zwangerschap, en bevalling, anders zou gaan doen. Dus nu ben ik me WEL gaan verdiepen in bevallen, ik ben op zwangerschapsyoga gegaan en ik heb een geboorteplan opgesteld. Allemaal niks voor mij, maar toch gedaan. Omdat Laura, Lisa zeer goed kunnen luisteren, kon ik mijn gevoel goed uiten en zij hebben ervoor gezorgd dat het vertouwen in mijn lichaam, en in mezelf, langzaam weer terugkwamen. Mede hierdoor, en ook door de ademhalingstechnieken van yoga, verliep mijn tweede zwangerschap heel ontspannen, en ook de aanloop naar de bevalling toe verliep heel relaxed. Eenmaal gearriveerd in het ziekenhuis, was ik zelfs zo relaxed en vol vertrouwen, dat de weeen ineens minder snel op elkaar volgden, zodat deze ook beter op te vangen waren. Ik heb zelfs geen pijnstilling nodig gehad, terwijl ik bijna zeker wist dat ik niet zonder zou kunnen! De verloskundige die bij mijn bevalling was had mijn geboorteplan en zwangerschapskaart vantevoren had doorgenomen, daardoor wist zij ook hoe ik het wel, en vooral niet wilde.
Tip, ook al lig je nog zo lekker in dat bed, luister naar de verloskundige en neem andere houdingen aan! Op je rechterzij liggen of douchen, zorgen er bijvoorbeeld voor dat de weeen elkaar sneller opvolgen. Ga lopen, of probeer de baarkruk. Kortom, ga niet uren op je rug in bed liggen wachten, want er zijn heel veel mogelijkheden. Het lijkt misschien heel dierlijk, maar voor mij was bevallen op handen en knieen de oplossing. Ook de verloskundige en verpleegkundige kunnen zo goed bij je kindje komen en ik vond het heel bijzonder om mijn zoon na de bevalling met navelstreng er nog aan, onder mijn benen door geschoven te zien worden. Zo van, hier is hij! Ook al is bevallen geen feest, ik kan nu gelukkig wel met trots, en zeer positef, terugkijken op een mooie bevalling.
Inge
Op de baarkruk (lotusgeboorte)
Het enige wat ik van ter voor had bedacht was dat is een actieve bevalling wilde. Niet alleen maar liggen. Puur omdat het me logisch leek om de zwaartekracht een handje te helpen. Daarbij had ik goede verhalen gehoord van een vriendin die op handen en knieën beviel. Verder had ik geen ‘plan de campagne’ gemaakt. Ik ging er van uit dat ik op mijn lichaam kon vertrouwen en dat die wel zou aangeven wat het beste zou zijn.
Ik ging heel fit mijn bevalling in. Ik heb het fysiek dan ook niet als een uitputtingsslag ervaren. Toen de weeën om 6.30 redelijk rustig begonnen ben ik eerst nog wat gaan rondlopen. Ik wilde tenslotte een actieve bevalling. Lopen vond ik eigenlijk toch maar niets. In kleermakerszit op bed ging beter. Later heb ik nog een paar uur in bad gelegen, dat beviel ook wel. Ik merkte dat half staan/zittend tegen/op de rand van het bed de beste houding voor mij was. Toch maar even douchen proberen. Ook wel fijn. Toen de weeën heftiger werden wilde ik niets anders dan op de rand van het bed staan/zitten. Liggen trok ik echt niet. Ik zou niet weten hoe ik dan zou moeten bevallen. Weer even douchen maar dat vond ik nu helemaal niet prettig. Toen ik bijna mocht gaan persen wilde ik heel graag op de wc zitten. Toen ontdekte ik dat de baarkruk misschien wel iets voor mij was. Na op handen en knieën op het bed gezeten te hebben, wat niets voor mij bleek, ben ik op rond 18.30 de baarkruk bevalen. En dat zou ik zo weer doen. Maar vooral zou ik voor de volgende keer weer geen plannen maken maar goed luisteren naar wat mijn lichaam me aan geeft en af en toen iets uitproberen om te kijken of het goed voelt.
Ter voorbereiding op de bevalling, het was mijn eerste, heb ik gebruik gemaakt van de epi-no geboorte trainer. Ook daar had ik goede verhalen over gehoord en ik had het gevoel dat dat het enige was wat ik kon doen om de bevalling wat makkelijker te maken. Daarbij klinkt het ook logisch om de boel wat op te rekken.
Ook ik had enorm goede resultaten. Los van het feit dat ik vrij kort geperst heb, had ik na de bevalling geen hechtingen nodig. Dat herstelt een stuk makkelijker!
Natuurlijk hangt de ‘schade’ voor een groot deel af van je bevalling en je hebt niet alles in de hand. Maar met de epi-no had ik in ieder geval al gevoeld waar ik heen moest persen en hoe dat dan voelt. Ik vond het persen op de baby evengoed nog best spannend maar door de epi-no wist ik waar ik druk zou voelen en was ik minder verrast door het ‘natuurgeweld’ van een bevalling. Het is even een investering (ca 100,-) en het kost wat tijd en moeite, maar ik raad het iedereen aan!
Groetjes Evelien
